6e Wandeldag van O Porto naar A RAMALLOSA.

Het is vandaag 3 september 2015.
Ik ga vandaag naar VIGO, al thans dat is de bedoeling. Weet alleen nieof dit gaat lukken, want het is een lange etappe. We zullen wel zien. De vorige dag had ik wat problemen met het doen van boodschappen. Was geen winkel direct in de buurt, moest daar voor en aantal km voor lopen richting de camping, die 2 km verder lag. Dit wel geprobeerd, maar helaas deze was gesloten. Dus vandaag maar proberen te scoren. Ben weer geheel langs de kust gaan wandelen, dit is voornamelijk langs de weg geweest en niet meer onverharde wegen. Dit loopt wel makkelijker, maar voor de rust niet. Wel weer langs diversen stukken strand gelopen. Heb daar ook wel even van genoten. Eerste stuk was wel wat saai, maar daarna werd het een stuk beter. Na een Km of 8 - 10 ,begon mijn maag een beetje te borrelen, ik kreeg wel een beetje trek in wat eten en koffie. Op een gegeven moment, nadat ik de Kanonnen in de rotsen was gepasseerd, komt er een dorp / stadje in zicht. Dus een goede hoop op Koffie met een croissant, of iets wat daar op lijkt. Maar nee wel koffie. Kreeg van de kok een rol kakkies en daar moest ik het maar mee doen dacht ik. Heb later toch maar even de rugzak aangesproken, waar ik mijn brood in had zitten. In de eerste grote plaats waar ik door liep, heb ik mijn boodschappen gedaan en vervolgens door gelopen naar de volgende stad/dorp. Daar aangekomen , ben ik op zoek gegaan naar de Alberque.
Deze ook gevonden. Mij ingeschreven en vervolgens de nodige spullen gewassen.
Maar wat bleek, mijn schoen was een beetje stuk. Dus eerst maar o zoek naar een schoenmaker en heb deze op loop afstand van de Alberque gevonden. Hij heeft mijn schoen perfect gerepareerd. Er moest wat gestikt worden, er was een lipje los waar mijn veter door moest. Daarna lekker even naar het strand gelopen. Daar toch nog een paar uurtjes van de zon genoten. Maar wat me wel op viel, dat de strand bezoekers van het eene eind naar het andere eind wandelde met tevens het dan aan tikken van een muur. Dit ook aan de andere zijde. Waarom men dit doet, geen idee.
s Avonds op het dorp plein gegeten en weer vroeg mijn bed in. Had een kamer voor mij alleen. het leek wel een oud ziekenhuis. De mensen die er werkzaam zijn, liepen keurig in het wit. dacht eerst ik ben in een ziekenhuis of iets dergelijks gekomen, maar nee. Waarschijnlijk hun uniform.