9e etappe van Pontevedra naar Vilar

Het is vandaag 6 september 2015
Mijn eerste dag van de spiretuele route zit er op. In het begin kon ik daar niets van merken alleen op het einde bij de aankomst van Vilar. Daar staat een klooster, Monasterio de Armeneira. Ben daar naar toe gegaan nadat ik mij had opgefrist en eerst de was had gedaan. Het plaatsje is zo klein, dat er is geen winkeltje waar ik mijn inkopen kan doen voor de volgende dag. Had daar al een klein beetje rekening mee gehouden. Dus tijd genoeg om even bij en in het klooster te kijken. Onderweg naar Vilar heb ik toch nog wel even moeten klimmen. In het begin gelijk opgelopen met de Polen , maar bij het verlaten van Pontevedra kreeg je een aanwijzing van de spirituele route, dus links af kijken wat me te wChten staat. Meteen, nadat ik links af sloeg, ging het om hoog. Dat bleef zo totdat ik weer bij de oceaan aan kwam. Dus omhoog en weer omlaag. Ook weer een stukje langs het strand gelopen en vervolgens, nadat ik door het plaatsje liep, weer omhoog en behoorlijk omhoog. Nadat ik het idee had dat dit toch wel het hoogste punt was, ben ik gestopt bij een uitkijk punt. Dat was erg mooi. Je keek zo over de baai naar de andere kant toe. Was in de veronderstelling dat daar Vigo lag, maar bij later inzien is dit niet het geval. Bleek Marin te zijn. Daar is ook nog de nodige scheeps bouw. Dat maakte mij in verwarring. Het plaatsje waar ik doorheen ben gelopen voor de stijle klim heet ; Combarro.
Na de stijle klim kwam er toch nog een toetje, dacht dat ik het gehad had, maar nee. Alleen was het niet zo erg meer. Ben onderweg wel een paar mede pelgrim lopers tegen gekomen, maar dat waren er niet zoveel. Op het laatste stuk naar beneden,richting klooster, ging ik nog lelijk onderuit. Voet sloeg geheel dubbel. Mijn gedachte was wel ik ben klaar, maar gelukkig bleek het mee te vallen. Voorzichtig de laatste km ters gelopen. Bleek nog maar 2 km te zijn. Meteen maar door gelopen naar de Alberque, en mij opgefrist, voordat ik terug ben gegaan naar het klooster. Heb ook toch nog in het zonnetje kunnen zitten. Was erg lekker. De Alberque was erg klein, maar wel schoon. We sliepen met 6 mede wandelaars en 4 fietsers. Dus dit was niet verkeerd ten op zichte van mijn vorige overnachting met 60 tot 100 personen. Op het einde van de dag kwamen er een groep jagers aan die zonodig, hun trofee moesten tonen die zij hadden geschoten. Dat was een wild zwijn. Deze werd zo voor de deur van de Alberque gelegd. Erg onsmakelijk. Dit is niet een plek om zoiets te doen. Ook vermeld in het dagboek van de Alberque. Dit heeft een Spaanse dame voor ons gedaan. Later ook met haar gegeten, idem met de Fransman, die ik al eerder had ontmoet.
Zij heeft voor ons weer uit het menu gekozen, wat er gegeten moest worden. Dat werd Pimiemto PADRON. Een soort pepertjes die nog al heet kan zijn, maar erg lekker. We hebben lekker en lang nog zitten kletsen , was super gezellig. Daarna op naar mijn bedje. Want morgen weer bijtijds weer op. Wetende dat er geen koffie is.